-
1 φθινάς
φθινάς, άδος, ἡ, 1) intr., abnehmend, schwindend, zu Ende gehend, σελήνη, ἡμέρα u. vgl., φϑινὰς μηνῶν ὰμέρα Eur. Heracl. 779. – 2) akt., abnehmen od. schwinden machend, verzehrend, νόσος, die Auszehrung, die Schwindsucht; Hippocr.; Plut. Galb. 17; allgemeiner, οὔτε φϑινάσιν πληγεῖσα νόσοις Soph. Ant. 813. S. das Vor.
-
2 φθινάς
A wasting, waning,μηνῶν φ. ἁμέρα E.Heracl. 779
(lyr.);φ. ὥρα Heraclit.All.71
;ἕως διχοτόμου φθινάδος Str.3.5.8
. -
3 μείς
Aμείς Il.19.117
, Hes.Op. 557, h.Merc.11, Anacr.6.1, Pi.N.5.44, Hdt.2.82, Hp.Septim.3 (v.l.), Pl.Cra. 409c, Ti. 39c, Arist.GA 777b23, Thphr.Sign.27, Call.Hec.1.1.12, SIG1009. 27 (Chalcedon, iii/ii B.C.), 1047.46 (Amorgos, ii/i B.C.), IG9(1).682 (Corc., iv B. C.), Chrysipp.Stoic. 2.199, Eudox.Ars Prooem., 13.1, Ezek.Exag. 153, Str.13.1.64, Sammelb. 1191; [dialect] Dor. D45 (Delph., iv B. C.), IG42(1).102.10 (Epid., iv B. C.), 42.6 (iii B. C.), Tab.Heracl.1.1; Elean [full] μεύς Schwyzer 418.15: nom. sg. [full] μήν Hes.Fr. 240 codd., IG12.377.14, al. (v B. C.), 387.32 (v B. C.), Th.5.54, X.HG4.5.1, 7.4.28, LXX 1 Ki.20.24,al., SIG672.85 (Delph., ii B. C.); both μείς and [full] μήν in Thphr.Sign.27: oblique cases formed from stem [pref] μην-, [dialect] Aeol. [pref] μηνν- IG12(2).6.39,al. (Mytil.), Thess. [pref] μεινν- ib.9(2).258.5 ([place name] Cierium); dat. pl.μησί Hdt.4.43
, 8.51 (v.l. μήνεσἱν)), Pl.Lg. 771b, (Halic., v B. C.):— month, Il. l.c., etc.;τοῦ μὲν φθίνοντος μηνός, τοῦ δ' ἱσταμένοιο Od.14.162
, cf. Hes.Op. 780, Th.59;ἱσταμένου τοῦ μ. εἰνάτη Hdt.6.106
, cf. Th.4.52, etc.; μηνὸς τετάρτῃ φθίνοντος on the fourth day from the end of the month, Foed. ap. eund.5.19; Μαιμακτηριῶνος δεκάτῃ ἀπιόντος, i.e. on the [ per.] 21st, Decr. ap. D.18.37; μηνῶν φθινὰς ἁμέρα the last of the month, E.Heracl. 779(lyr.); τελευτῶντος τοῦ μηνός at the end of the lunar month (when there was no moon-light), Th.2.4; ἐκείνου τοῦ μηνός in the course of.., X.Mem.4.8.2; κατὰ μῆνα monthly, Ar.Nu. 1287, etc.;μισθὸν διδόναι κατὰ μ. D.50.10
; κατὰ μῆνα ἕκαστον, κατὰ μῆνας, Pl.Lg. 830d, 762b; ἐκάστου μηνός ib. 760d;τοῦ μηνὸς ἑκάστου Ar.Ach. 859
(lyr.); τοῦ μηνός alone, by the month, Id.Nu. 612, etc.;συνόδους ποιεῖσθαι δύο τοῦ μ. Pl.Lg. 771d
; τόκον δραχμὴν τοῦ μ. τῆς μνᾶς interest a drachma per mina per month, Aeschin. 3.104; μ. πλήρης, κοῖλος, civil month of 30 or 29 days respectively, Gem.8.3; μ. ἐμβόλιμος intercalary month, Hdt.1.32, IG12(7).237.56 ([place name] Arcesine), Eudox. Ars13.13.2 crescent moon, Thphr.l.c. ([etym.] μείς); the part of the month corresponding to a phase of the moon, ibid. ( μείς and μήν); the visible part of the moon, Chrysipp. l. c. ([etym.] μείς).
См. также в других словарях:
φθινάς — άδος, ἡ, Α 1. αυτή που φθίνει, που ελαττώνεται σταδιακά ή που φτάνει προς το τέρμα («οὐδέ λάθει μηνῶν φθινὰς ἁμέρα», Ευρ.) 2. (με ενεργ. σημ.) αυτή που επιφέρει ελάττωση ή φθορά ή και εξαφάνιση 3. α) (σε συνεκφορά με τη λ. νόσος) φθίση, φυματίωση … Dictionary of Greek
